Wycieczka na Szczyndzielnię i Klimczok
Oferta przewodnicka:
Całodniowa wycieczka ze mną zawiera następujące elementy:
• przyjazd do Bielska – Białej pod kolejkę linową na Szyndzielnię,
• wyjazd kolejką na Szyndzielnię,
• przejście do Schroniska na Klimczoku (1119 m n.p.m),
• zejście do Szczyrku do Sanktuarium Matki Boskiej.
INFORMACJE O ZWIEDZANYCH MIEJSCACH
SZYNDZIELNIA
Szyndzielnia (dawniej również Szędzielnia lub Gaciok 1028 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Śląskim, wznoszący się tuż na północ od Klimczoka, usytuowany pomiędzy dolinami Olszówki, Wapienicy i Białki w granicach administracyjnych miasta Bielska-Białej. Masyw Szyndzielni porośnięty jest lasami bukowymi z domieszką drzew iglastych – świerków i jodeł. Na stoku tzw. Małego Gronia stanowisko modrzewi. Grzbiet opadający spod szczytu Szyndzielni na północ, w stronę Dębowca, zajmowała kiedyś Hala Kamienicka. Szyndzielnia znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego. Pod szczytem, na wysokości 1001 m n.p.m., znajduje się duże schronisko turystyczne wybudowane w roku 1897 przez organizację Beskidenverein. Jest to pierwsze schronisko w Beskidzie Śląskim i polskich Beskidach, rozbudowane w latach 1954-1957. Obok schroniska położone jest niewielkie alpinarium założone przez Edwarda Schnacka oraz węzeł szlaków pieszych, którymi dotrzeć można m.in. do: Wapienicy, Olszówki, Bystrej, Szczyrku, Brennej, Jaworza oraz na Klimczok, Błatnią, Kozią Górę. Od roku 1953 pod szczyt dociera kolej gondolowa – gruntownie zmodernizowana w latach 1994-1995.
KOLEJ GONDOLOWA NA SZYNDZIELNIĘ
Kolej linowa na Szyndzielnię – kolej gondolowa z Olszówki (dzielnica Bielska-Białej) na Szyndzielnię w Beskidzie Śląskim, w granicach administracyjnych tego miasta. Kolej gondolowa na Szyndzielnię w Beskidzie Śląskim rozpoczęła pracę w grudniu 1953 r. Jest to pierwsza powojenna kolej linowa w Polsce, druga ogółem (po kolei na Kasprowy Wierch). Kolej na Szyndzielnię jest koleją nowego typu – dwulinowa, okrężna, systemu Girak. Austriacka firma "Bruder Girak" opracowała dokumentację, dostarczyła podpory wraz z osprzętem, kompletne urządzenia mechaniczne i elektryczne, tabor i liny oraz objęła kierownictwo nad całością inwestycji. Całość montażu prowadził zespół techniczny przy krakowskim Zarządzie Inwestycji Kolejowych. Projektantem budynków była inż. arch. K. Różyska, a wykonawcą całości robót – Bielskie Przemysłowe Zjednoczenie Budowlane. Zimą 1994-95 kolej poddano gruntownej modernizacji, także przez firmę "Bruder Girak". Jest obecnie jedną z trzech (pozostałe dwie to kolej na Jaworzynę Krynicką i Stóg) kolei gondolowych w Polsce.
Dane techniczne
• długość trasy – 1846 m
• różnica wysokości – 449,13 m
• średnica liny – 38 mm
• czas jazdy – 6,05 min • wysokość położenia stacji dolnej – 509,72 m n.p.m.
• wysokość położenia stacji górnej – 958,85 m n.p.m.
• prędkość jazdy – do 5 m/s
• zdolność przewozowa – do 850 osób na godzinę
• wagony – 36 szt., każdy o pojemności 6 osób
• moc silnika napędowego – 290 Kw
• moc silnika pomocniczego – 130 kW
KLIMCZOK
Klimczok, dawniej również Klimczak (1117 m n.p.m.) – szczyt górski w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Przebiega przezeń granica administracyjna Bielska-Białej i stąd szczyt Klimczoka jest najwyższym punktem tego miasta. Przez szczyt biegnie też historyczna granica pomiędzy Śląskiem i Małopolską. Usytuowany w grzbiecie, podchodzącym tu od południowego zachodu, z Trzech Kopców, jest Klimczok zwornikiem dla grzbietu opadającego łagodnie na północ ku Szyndzielni oraz drugiego, odchodzącego na wschód ku Magurze. Wierzchołek Klimczoka ma kształt kopca o zaokrąglonym szczycie. Grzbiety odchodzące od niego są dość szerokie, za to stoki opadające ku dolinom Białki (na północnym wschodzie), Biłej (na południu) i Barbary (na zachodzie) są strome i porośnięte bukowo-świerkowymi lasami. Na północno-wschodnich stokach Klimczoka znajdują się źródła Białej. Na szczycie znajduje się stalowy maszt z antenami przekaźników telekomunikacyjnych. Z istniejącej do końca lat 70. XX w. na wierzchołku Klimczoka drewnianej wieży triangulacyjnej widać było znaczną część Karpat Zachodnich od Łysej Góry na zachodzie po Tatry na południowym wschodzie. Dziś, z uwagi na podrastające wokół wierzchołka drzewa, widok ogranicza się jedynie do sektora południowo-wschodniego, w którym ponad grzbietami Beskidu Żywieckiego królują szczyty Tatr. Jeszcze na początku XIX w. góra nazywana była Goryczną Skałką lub po prostu Skałką. Na zachodnich zboczach góry, tuż pod szczytem, ciągnie się system rowów grzbietowych i rozpadlin skalnych (skąd pierwotna nazwa), w których znajduje się kilka niewielkich jaskiń. Największa z nich, długości 26 m, miała być według lokalnych podań kryjówką słynnego zbójnika żywiecko-śląskiego pogranicza – Klimczoka. Od jego nazwiska w epoce romantyzmu poszła obecna nazwa szczytu. W siodle pomiędzy Klimczokiem i Magurą (Siodło pod Klimczokiem) znajduje się skrzyżowanie szlaków pieszych do Szczyrku, Bystrej, Brennej na Przełęcz Salmopolską, Przełęcz Karkoszczonkę, Szyndzielnię i Błatnią. Schronisko PTTK na Klimczoku (zwane dawniej Klementynówką), wybudowane w obecnym kształcie na początku XX wieku i stacja ratunkowa GOPR znajdują się już właściwie na zboczach Magury. Na polanie, pokrywającej wschodnie ramię Klimczoka opadające ku Siodłu pod Klimczokiem, działa narciarski wyciąg talerzykowy długości 430 m.
Wszystkie usługi i bilety wstępów do zwiedzanych obiektów na zapytanie z indywidualna kalkulacją!
Skorzystanie z usługi przewodnickiej i zarezerwowanie odpowiednich atrakcji wymaga wcześniejszej rezerwacji, której można dokonać w Żywieckim Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego pod nr tel./fax 033 475 96 52 lub 609 789 879 lub pisząc maila: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
Zapraszamy w Beskidy z Karpackim Gazdą!
