Herb miasta i powiatu żywieckiego
Żywiec należy do nielicznych miast małopolskich szczycących się od kilku wieków własnym herbem, nadanym przez księcia oświęcimskiego w końcu XIV wieku, a ściśle w roku 1400. Ważne jest również to, że przez wieki, zawieruchy, rozbiory i inne nieszczęścia nękające naszą ziemię przetrwał i to z niewielkim modyfikacjami. Zgodnie z legendą żywy żubr z okolic Międzybrodzia został ofiarowany miastu. W podziękowaniu za ten dar głowa żubra z przewleczonym przez nozdrza kolcem i godło księcia oświęcimskiego (złoty orzeł - przejęty z herbu księstwa cieszyńskiego), stały się herbem miasta Żywiec.
Herb Żywca przedstawia w tarczy głowę żubra z kolcem w nozdrzach, a pomiędzy jego rogami - orzeł bez korony. Jest to orzeł górnośląski, zatem barwy herbu są następujące: pole tarczy herbowej - niebieskie, orzeł złoty, żubr - czarny, kolce - złote. Herb Żywca w przywileju cesarza Franciszka II wydanym w Wiedniu 10 lutego 1797 wygląda nieco inaczej: pole niebieskie, orzeł biały z koroną, głowa żubra koloru naturalnego ze złotym kolcem w nozdrzach
A. Komoniecki napisał:
„A w tym mieszczanie pierwsi, łowiąc zwierza swego,
Napadli blisko miasta na żubra zacnego,
Którego ułapiwszy, panu darowali,
Skąd pieczęć, Żubrzą Głowę, za to otrzymali”.
Zaś we fraszce tegoż autora „Na herb miasta Żywca” - czytamy:
„Bądźże żubrze podległy białemu orłowi,
Życzyszli zdrowia ciału, także i okowi,
Bo gdy się mu sprzeciwisz, toć oczy wydziubie,
A potym cię i z Żywcem ze skóry oskubie,
A gdy go będziesz nosił spokojnie na głowie,
On też tobie da pokój. Wierzże mojej mowie”.
W okresie międzywojennym, na mocy rozporządzenia Prezydenta RP z roku 1927 i odpowiednich dekretów rządowych Minister Spraw Wewnętrznych po zasięgnięciu opinii Komisji Heraldycznej zatwierdzał wnioski magistratów lub rad miejskich o nadanie herbu. Herb dla miasta Żywca zatwierdzony został w 1939 roku.
Ustawa samorządowa z roku 1990 daje gminom wiejskim i miejskim prawo do posiadania własnego herbu, flagi, sztandaru i chorągwi.
Herb powiatu żywieckiego wprowadzony został z dniem 1 stycznia 2002 roku. Klasyczna tarcza herbowa podzielona została w pionie na dwie równe części. Po stronie lewej na niebieskim tle znajduje się herb miasta Żywca nadany miastu w 1400 roku przez księcia oświęcimskiego, do którego Żywiec wówczas należał.
Prawa połowa tarczy herbowej składa się z trzech skośnych pasów, od góry patrząc - czerwonego, żółtego i niebieskiego. Mają one zdaniem autora projektu i jego mocodawców symbolizować czystość gór, kolory szlaków turystycznych w Beskidach, otwarcie na nowe wezwania współczesności, ukierunkowania na wszechstronny rozwój, uwzględniający naturalne walory przyrodnicze.
Kolor czerwony, najbardziej popularny, jest kolorem ostrzegawczym, pobudza aktywność, symbolizuje działanie. Od najdawniejszych czasów kojarzony jest z ogniem - jego mocą oczyszczania ducha, uosabia siłę boską, spełnioną miłość, potęgę ziemską. Oznacza dynamizm życia, wojnę, gniew, nienawiść. Symbolizuje przelaną krew, czyn rewolucyjny, wyzwolenie, socjalizm.
Kolor żółty symbolizuje słońce, oświecenie, inteligencję. Ponieważ jest kolorem zbliżonym do złota, oznacza zasobność, świetlaną przyszłość.
Kolor niebieski wyraża wszystko co jest związane ze spokojem, stagnacją; potocznie oznacza powietrze i wodę. Jest symbolem pokoju i organizacji o pokojowych aspiracjach. W chrześcijaństwie symbolizuje pobożność maryjną. Z takiego wyjaśnienia kolorów herbu i flagi powiatu wyziera świetlana przyszłość naszego regionu.
Autorem herbu jest Marek Ciślak - artysta plastyk. Wcześniej był autorem logo powiatu w postaci kapelusza góralskiego z trójkolorową wstążką (czerwoną, żółtą i niebieską). Propozycję Ciślaka z małymi poprawkami zatwierdził Heraldyczny Punkt Konsultacyjny w Warszawie. Heraldycy warszawscy uznali też, że najlepszymi kolorami flagi Żywiecczyzny byłyby kolory z barwami powiatu.
Z dniem 1 stycznia 1956 roku powstał nowy powiat suski z siedzibą w Suchej. Objął on ziemie z części powiatów: żywieckiego, wadowickiego i myślenickiego. Od powiatu żywieckiego oderwały się: Sucha, oraz gmina Stryszawa z wsiami: Stryszawa, Lachowice, Krzeszów, Kuków, Targoszów. Koszarawa została w powiecie żywieckim. W 1964 roku miasto przyjęło oficjalną nazwę Sucha Beskidzka.
W roku 1999 Sucha Beskidzka obchodziła jubileusz stulecia nadania praw miejskich.
Sucha liczy obecnie ok. 10 tysięcy mieszkańców. Dzięki reformie administracyjnej od roku 1999 Sucha ponownie została siedzibą powiatu. W mieście działają m.in.: Starostwo Powiatowe, Powiatowa Komenda Policji, Powiatowa Komenda Straży Pożarnej, ZOZ i Szpital Powiatowy (z wysokokwalifikowaną kadrą i z nowoczesnym wyposażeniem), Sąd Powiatowy, Powiatowe Biuro Pracy, Urząd Skarbowy, Nadleśnictwo, Biuro Notarialne, ZUS, Urząd Pocztowo-Telekomunikacyjny, PZU, MPGKiM, PKS i PKP (stacja węzłowa) Straż Miejska i otwarty w ostatnim czasie Punkt Odpraw Celnych.
Zapraszamy do Żywca!
Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego
