Zbójnicka historia miasta Żywiec

Zbójnicka historia miasta Żywiec

W roku 1450 jako pan na Żywcu występuje Mikołaj Strzała herbu Kotowicz. Przed rokiem 1460 właścicielem Żywca został rycerz rozbójnik, Włodek Skrzyński herbu Łabędź, który wraz z Bożywojem Skrzyńskim podejmował wyprawy łupieskie na ziemie sąsiadów (m. in. księstwo oświęcimskie i zatorskie). W roku 1460 Piotr Komorowski i starosta krakowski Mikołaj Pieniążek ze swymi wojskami poskromili Włodka Skrzyńskiego. Zdobyli zamek żywiecki, a nieco później ostatecznie pokonali Skrzyńskiego burząc zamek Na Wołku i warownię na Bukowcu (dzisiejsza Porąbka). Pokonany Skrzyński sprzedał Żywiec w roku 1465 Kazimierzowi Jagiellończykowi, a król podarował go Piotrowi Komorowskiemu.

Komorowscy herbu Korczak wywodzili się z Komorowa w Małopolsce. Piotr Komorowski w 1440 roku znalazł się wraz z braćmi Mikołajem i Marcinem w obozie wyprawiającego się po koronę węgierską Władysława Jagiellończyka (nazwanego później Warneńczykiem), który powierzył mu starostwo spiskie. W latach następnych, wchodząc w układy z panami węgierskimi i polskim królem Kazimierzem Jagiellończykiem, nie gardząc rozbojem i łupieżami, stał się żupanem Liptowa i Orawy. Jego olbrzymie dobra na pograniczu polsko-węgierskim, opisane przez A. Komonieckiego, składały się z 97 wsi, 4 miast, 12 far i 1000 ról. Nazywany był królem ziemi liptowskiej i orawskiej.

Komorowscy osiedli w Żywcu dopiero po utracie w roku 1474 Liptowa i Orawy, które odebrał im król węgierski Maciej Korwin. Stało się to w odwecie za militarną pomoc polskiemu królowi w nieudanej próbie osadzenia w roku 1471 na tronie węgierskim polskiego królewicza Kazimierza (późniejszego świętego), syna Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki (pochodziła z Węgier).

Zapraszamy do Żywca - stolicy zbójnictwa karpackiego!

Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego

joomla template 1.6